ΠΕΤΑΕΙ - ΠΕΤΑΕΙ
'Ένα παιδί κάνει τη μάνα. Τα άλλα παιδιά, μαζεμένα γύρω από τη μάνα, ακουμπάνε το δείκτη τους στο τραπέζι, στο πεζούλι κ.λ.π. Η μάνα ακουμπάει κι αυτή το δείκτη της και λέει:
Πετάει, πετάει (π.χ.)... ο αετός ... ο αετός... ο αετός... ο αετός...
ο γιατρός!
ή πετάει, πετάει ... το αηδόνι.. το αηδόνι... το αηδόνι...
το πεπόνι!
Όταν ακούνε «ο αετός» οι παίχτες πρέπει να σηκώνουν ψηλά τους δείχτες τους γιατί o αετός πράγματι πετάει, ενώ δεν πρέπει βέβαια να σηκώσουν το χέρι τους στο άκουσμα «γιατρός»!
Όποιο (ή όποια) από τα παιδιά ξεγελαστεί και χάσει, υποχρεώνεται να κάνει κάποια αστεία μίμηση που θα του ζητήσει η μάνα».
Η ΑΛΛΑΓΗ
Όλα τα παιδιά, εκτός από αυτό που «τα φυλάει», διαλέγουν από ένα δέντρο, πιάνονται σε κύκλο και χορεύοντας γύρω - γύρω, φωνάζουν:
Πίτουρο ένα - Πίτουρο δυο - Πίτουρο τρία! κι αμέσως τρέχουν στο δέντρο τους. Σε λίγο, δύο - δύο, αρχίζουν τις συνεννοήσεις... κι όταν κρίνουν τη στιγμή κατάλληλη, φωνάζουν «Αλλαγή»! κι αλλάζουν μεταξύ τους δέντρα.
Το παιδί που τα φυλάει. μόλις ακούσει το παράγγελμα, τρέχει να πιάσει κάποιο δέντρο που έμεινε πρόσκαιρα άδειο. Αν προλάβει, τότε τα φυλάει το παιδί που έμεινε χωρίς δέντρο.
ΜΕΛΙΣΣΑ - ΜΕΛΙΣΣΑ
Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και, πιασμένα γερά από τα χέρια, στέκονται αντικριστά με μια απόσταση δεκαπέντε είκοσι μέτρων ανάμεσά τους.
Η πρώτη ομάδα φωνάζει: - Μέλισσα, Μέλισσα!
Η δεύτερη απαντά: - Μέλι γλυκύτατο!
Η πρώτη : - Σε ποιόν παραγγείλατε;
Η άλλη ζητάει έναν παίχτη: -Στον Κωστή!
Τότε αυτός ο παίχτης τρέχει καταπάνω τους και πέφτει με δύναμη πάνω
σε όποιο πιάσιμο χεριών του φαίνεται το πιο αδύναμο. Αν καταφέρει να σπάσει το δεσμό των χεριών, παίρνει ένα παιδί από αυτήν την ομάδα και το φέρνει στη δική του. Αντίθετα, αν δεν μπορέσει να σπάσει την ένωση, μένει ο ίδιος με τους άλλους.
Κερδίζει η ομάδα που θα τους πάρει όλους.
ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ
Τα παιδιά κάθονται το ένα πλάι στο άλλο. Το πρώτο από δεξιά, σκύβει στο αυτί του διπλανού του και του ψιθυρίζει μια λέξη πολυσύλλαβη και δύσκολη ή ασυνήθιστη, πχ.: Σκουληκοσκαθαρομυρμηγκότρυπα
Το παιδί που ακούει τη λέξη την επαναλαμβάνει όπως την άκουσε και την κατάλαβε στο αυτί του διπλανού του κι αυτό στο παραδίπλα ως το τελευταίο. Το τελευταίο παιδί σηκώνεται και τη φωνάζει δυνατά, αλλά συνήθως, αυτή η λέξη δεν έχει πια καμία σχέση με την αρχική!
ΤΑ ΜΗΛΑ
Δύο παιδιά στέκονται αντικριστά, δεκαπέντε-είκοσι μέτρα μακριά το ένα από τ’ άλλο ενώ στη μέση αυτής της απόστασης συγκεντρώνονται όλα τα υπόλοιπα.
Οι δύο παίχτες που στέκονται αντικριστά προσπαθούν με το τόπι να χτυπήσουν κάποιο από τα παιδιά που είναι μέσα, οπότε αυτό «καίγεται» και βγαίνει απ' το παιχνίδι Αντίθετα, το παιδί που θα καταφέρει να πιάσει το τόπι χωρίς να πέσει κάτω κερδίζει ένα μήλο που θα του επιτρέψει, αν κάποια στιγμή «καεί» να μη βγει, αλλά να παραμείνει στο παιχνίδι ή αν καεί κάποιος φίλος του, να του το παραχωρήσει!
Όταν απομείνει μόνο ένα παιδί, οι δύο παίχτες με το τόπι μπορούν να κάνουν μονάχα δέκα προσπάθειες να το χτυπήσουν.
Αν τους ξεφύγει, ξαναφυλάνε και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.
ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ
Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και στέκονται αντικριστά, με απόσταση δέκα περίπου μέτρων μεταξύ τους. Στη μέση αυτής της απόστασης χαράζουν έναν κύκλο και στο κέντρο του βάζουν ένα μαντήλι.
Μόλις ακούγεται το σύνθημα, βγαίνει από κάθε ομάδα ένα παιδί που προσπαθεί ν’ αρπάξει το μαντήλι και να γυρίσει πίσω χωρίς να το αγγίξει αντίπαλος, γιατί, αν το ακουμπήσει, τον πιάνει αιχμάλωτο. Οι αιχμάλωτοι ελευθερώνονται (ένας - ένας) κάθε φορά που κάποιο παιδί της ομάδας, τους παίρνει το μαντήλι
Κερδίζει η ομάδα που θα καταφέρει να αιχμαλωτίσει όλους τους παίχτες της άλλης.
'Ένα παιδί κάνει τη μάνα. Τα άλλα παιδιά, μαζεμένα γύρω από τη μάνα, ακουμπάνε το δείκτη τους στο τραπέζι, στο πεζούλι κ.λ.π. Η μάνα ακουμπάει κι αυτή το δείκτη της και λέει:
Πετάει, πετάει (π.χ.)... ο αετός ... ο αετός... ο αετός... ο αετός...
ο γιατρός!
ή πετάει, πετάει ... το αηδόνι.. το αηδόνι... το αηδόνι...
το πεπόνι!
Όταν ακούνε «ο αετός» οι παίχτες πρέπει να σηκώνουν ψηλά τους δείχτες τους γιατί o αετός πράγματι πετάει, ενώ δεν πρέπει βέβαια να σηκώσουν το χέρι τους στο άκουσμα «γιατρός»!
Όποιο (ή όποια) από τα παιδιά ξεγελαστεί και χάσει, υποχρεώνεται να κάνει κάποια αστεία μίμηση που θα του ζητήσει η μάνα».
Η ΑΛΛΑΓΗ
Όλα τα παιδιά, εκτός από αυτό που «τα φυλάει», διαλέγουν από ένα δέντρο, πιάνονται σε κύκλο και χορεύοντας γύρω - γύρω, φωνάζουν:
Πίτουρο ένα - Πίτουρο δυο - Πίτουρο τρία! κι αμέσως τρέχουν στο δέντρο τους. Σε λίγο, δύο - δύο, αρχίζουν τις συνεννοήσεις... κι όταν κρίνουν τη στιγμή κατάλληλη, φωνάζουν «Αλλαγή»! κι αλλάζουν μεταξύ τους δέντρα.
Το παιδί που τα φυλάει. μόλις ακούσει το παράγγελμα, τρέχει να πιάσει κάποιο δέντρο που έμεινε πρόσκαιρα άδειο. Αν προλάβει, τότε τα φυλάει το παιδί που έμεινε χωρίς δέντρο.
ΜΕΛΙΣΣΑ - ΜΕΛΙΣΣΑ
Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και, πιασμένα γερά από τα χέρια, στέκονται αντικριστά με μια απόσταση δεκαπέντε είκοσι μέτρων ανάμεσά τους.
Η πρώτη ομάδα φωνάζει: - Μέλισσα, Μέλισσα!
Η δεύτερη απαντά: - Μέλι γλυκύτατο!
Η πρώτη : - Σε ποιόν παραγγείλατε;
Η άλλη ζητάει έναν παίχτη: -Στον Κωστή!
Τότε αυτός ο παίχτης τρέχει καταπάνω τους και πέφτει με δύναμη πάνω
σε όποιο πιάσιμο χεριών του φαίνεται το πιο αδύναμο. Αν καταφέρει να σπάσει το δεσμό των χεριών, παίρνει ένα παιδί από αυτήν την ομάδα και το φέρνει στη δική του. Αντίθετα, αν δεν μπορέσει να σπάσει την ένωση, μένει ο ίδιος με τους άλλους.
Κερδίζει η ομάδα που θα τους πάρει όλους.
ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ
Τα παιδιά κάθονται το ένα πλάι στο άλλο. Το πρώτο από δεξιά, σκύβει στο αυτί του διπλανού του και του ψιθυρίζει μια λέξη πολυσύλλαβη και δύσκολη ή ασυνήθιστη, πχ.: Σκουληκοσκαθαρομυρμηγκότρυπα
Το παιδί που ακούει τη λέξη την επαναλαμβάνει όπως την άκουσε και την κατάλαβε στο αυτί του διπλανού του κι αυτό στο παραδίπλα ως το τελευταίο. Το τελευταίο παιδί σηκώνεται και τη φωνάζει δυνατά, αλλά συνήθως, αυτή η λέξη δεν έχει πια καμία σχέση με την αρχική!
ΤΑ ΜΗΛΑ
Δύο παιδιά στέκονται αντικριστά, δεκαπέντε-είκοσι μέτρα μακριά το ένα από τ’ άλλο ενώ στη μέση αυτής της απόστασης συγκεντρώνονται όλα τα υπόλοιπα.
Οι δύο παίχτες που στέκονται αντικριστά προσπαθούν με το τόπι να χτυπήσουν κάποιο από τα παιδιά που είναι μέσα, οπότε αυτό «καίγεται» και βγαίνει απ' το παιχνίδι Αντίθετα, το παιδί που θα καταφέρει να πιάσει το τόπι χωρίς να πέσει κάτω κερδίζει ένα μήλο που θα του επιτρέψει, αν κάποια στιγμή «καεί» να μη βγει, αλλά να παραμείνει στο παιχνίδι ή αν καεί κάποιος φίλος του, να του το παραχωρήσει!
Όταν απομείνει μόνο ένα παιδί, οι δύο παίχτες με το τόπι μπορούν να κάνουν μονάχα δέκα προσπάθειες να το χτυπήσουν.
Αν τους ξεφύγει, ξαναφυλάνε και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.
ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ
Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και στέκονται αντικριστά, με απόσταση δέκα περίπου μέτρων μεταξύ τους. Στη μέση αυτής της απόστασης χαράζουν έναν κύκλο και στο κέντρο του βάζουν ένα μαντήλι.
Μόλις ακούγεται το σύνθημα, βγαίνει από κάθε ομάδα ένα παιδί που προσπαθεί ν’ αρπάξει το μαντήλι και να γυρίσει πίσω χωρίς να το αγγίξει αντίπαλος, γιατί, αν το ακουμπήσει, τον πιάνει αιχμάλωτο. Οι αιχμάλωτοι ελευθερώνονται (ένας - ένας) κάθε φορά που κάποιο παιδί της ομάδας, τους παίρνει το μαντήλι
Κερδίζει η ομάδα που θα καταφέρει να αιχμαλωτίσει όλους τους παίχτες της άλλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου